Εδώ και λίγες ημέρες τα ΜΜΕ βουΐζουν για την κινηματογραφική ληστεία του υποκαταστήματος της Alpha Bank που βρίσκεται στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, αλλά και την άμεση εξιχνίασή της. Η "ληστεία του αιώνα" όμως δεν είναι αυτή, παρά τους τίτλους των δελτίων ειδήσεων. Η ληστεία του αιώνα είναι κατά πάσα πιθανότητα η άτσαλα κουκουλωμένη υπόθεση της Proton Bank, με πρωταγωνιστή τον νεαρό επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Ακολουθεί μια συνοπτική παρουσίαση της υπόθεσης.
Λεία 51.000.000 ευρώ
Στο τέλος του Ιούλη, δημοσιεύθηκε έκθεση της αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος που κάνει λόγο γιαυπεξαίρεση 51.000.000 ευρώ από την Proton Bank, με άμεση συνεργία μελών του ΔΣ της. Σύντομα οι υποψίες επικεντρώθηκαν στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, μιας και η υπεξαίρεση φαίνεται πως έγινε μέσω δανείων της τράπεζας προς εταιρείες του ομίλου Alapis, τα οποία κατέληγαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς φυσικού προσώπου άμεσα συνδεδεμένου με τον επιχειρηματία και βασικό τους μέτοχο κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Άμεσα, οι λογαριασμοί του Λ. Λαυρεντιάδη -καθώς και έξι άλλων μελών του ΔΣ της τράπεζας- πάγωσαν και ταυτόχρονα απαγορεύθηκε η οποιαδήποτε μεταβολή στην ακίνητη περιουσία του, ώσπου να ολοκληρωθεί η έρευνα που πραγματοποιούσε η ανεξάρτητη αρχή. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά
Σε αυτό το σημείο, ήρθε η ώρα να γνωρίσετε το άρθρο 384 του Ποινικού Κώδικα. Πρόκειται για μια νέα πατέντα της ελληνικής δικαιοσύνης που ψηφίστηκε το 2010 -κατά σύμπτωση, την ίδια περίοδο που άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες υποψίες για την υπεξαίρεση-, σύμφωνα με την οποία «το αξιόποινο της κλοπής και της υπεξαίρεσης εξαλείφεται αν ο υπαίτιος με δική του θέληση και πριν ακόμη εξετασθεί με οποιονδήποτε τρόπο για την πράξη του από τις αρχές ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωμένο». Κοινώς, εάν η κομπίνα δεν πιάσει, ο δράστης μπορεί απλά να επιστρέψει τα χρήματα που έκλεψε και να πάει σπίτι του, με καθαρό ποινικό μητρώο και γεμάτος εμπειρίες για την επόμενη προσπάθεια -αρκεί να το κάνει πριν κληθεί από τη δικαιοσύνη. Έτσι λοιπόν, στις 29 Σεπτεμβρίου, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης αποφάσισε να κάνει χρήση του άρθρου 384 του Ποινικού Κώδικα. Με κάποιον μαγικό τρόπο, όλη η προαναφερθείσα έρευνα της ανεξάρτητης αρχής δεν θεωρήθηκε εξέταση της ενοχής του από τη δικαιοσύνη, κι έτσι η ενέργειά του έγινε δεκτή από τον εισαγγελέα και η υπόθεση του ξεπλύματος θα θεωρηθεί λήξασα μόλις τακτοποιηθούν κάποιες "τυπικές" λεπτομέρειες. Μας νοιάζει; Μας νοιάζει!
Όλα αυτά δεν θα ήταν τόσο σημαντικά, αν αφορούσαν απλά κομπίνες μεταξύ επιχειρηματιών. Το πρόβλημα είναι πως, όπως συμβαίνει συνήθως, τα σπασμένα καλείται να τα πληρώσει ο απλός κόσμος.
Η κακοδιαχείριση της διοίκησης Λαυρεντιάδη -με αποκορύφωμα, προφανώς, την υπεξαίρεση των 51.000.000 ευρώ- δημιούργησε τεράστια προβλήματα ρευστότητας στην Proton Bank η οποία κατέρρευσε και τώρα θα πρέπει να διασωθεί από το ελληνικό κράτος -δηλαδή με χρήματα από τις τσέπες όλων μας. Το ακριβές ποσόν που καλείται να καλύψει το δημόσιο ανέρχεται στα 863.000.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται διάφορες ενέσεις ρευστότητας που έχει δεχτεί η τράπεζα τα τελευταία δύο χρόνια. Σσσστ!
Θα περίμενε κανείς ένα τέτοιο σκάνδαλο να κάνει πάταγο. Κι όμως. Όπως έγραψε και το The Press Project τον Αύγουστο: «Αυτό που συνέβη είναι ότι δεν συνέβη τίποτα. Η είδηση ουσιαστικά δεν" πέρασε ούτε στα ψιλά" ούτε στα χοντρά της ελληνικής δημοσιογραφίας. Εκτός από tovima.gr/in.gr που φιλοξένησαν από το μεσημέρι την είδηση, site όπως αυτά της Καθημερινής, του Έθνους, του Πρώτου Θέματος, του ΑΝΤ1, του ΣΚΑΪ και της ΕΡΤ αλλά και αμιγώς διαδικτυακά μέσα όπως το newsit.gr, newsbeast.gr, zougla.gr, real.gr, ellispoint.gr, e-go.gr, ακόμα και το tvxs.gr δεν είχαν ούτε μία λέξη για μια είδηση πρωτοσέλιδου. Κι αυτό, ενώ πολλά από τα παραπάνω ΜΜΕ είχαν συνεχή παρακολούθηση της επικαιρότητας και προέβαλλαν αναλυτικά τον "καθαρισμό" του Συντάγματος και την επικείμενη συνέλευση των "απερίσκεπτων" οδηγών ταξί».
